Dierentuin, Kabelbaan, Brownsberg en dolfijnen!

Haihai!

Zo, de rust is wedergekeerd. Niet dat ik het leuk vind, maarja, het is niet anders.
Zaterdag zijn Wilma, Inge, Joni, Myra en natuurlijk Bart weer vertrokken naar Nederland. Ik geloof allemaal met flinke tegenzin, zeker degenen die hier een paar maanden hebben gezeten. En nu is het stil in huis..... Gelukkig woon ik nog niet helemaal alleen, Britt is er ook nog...

Afgelopen twee weken hebben we verschillende tochtjes gemaakt. Op dag één dat Bart er was heb ik hem het centrum van Paramaribo laten zien. Het museum wat ik zelf ook nog niet had bezocht bleek zo saai dat we weer weggesneakt zijn. Beetje onbeleefd, maar wat een opluchting ;-)
Een paar dagen later hebben we een enorm plezier gehad bij het aanzien van....de Paramaribo Zoo. Haha, echt NIKS van wat we ons voorgesteld hadden van een dierentuin! Er zat om te beginnen niemand aan het loket, dus liepen we maar gewoon naar binnen. Het aantal bezoekers was overigens zo laag, dat degene die de entree moest innen ons in no time had gespot, dus hebben we netjes halverwege de dierentuin de entree betaald. Zoals het betaamt in de dierentuin hebben we verschillende vogels, reptielen, apen en katachtigen bezichtigd. Vreemde gewaarwording van de dag: de tijgers met twee in een kooi van vier bij drie, één of ander knaagdier (grootste soort) in een veld van dertig bij vijfendertig.......

Tweede uitstapje was naar Berg en Dal. Berg en Dal is een dorp waar een Canopy gedaan kan worden met een kabelbaan. Eerst een stukkie klauteren naar boven en dan door middel van tien kabelbaandelen naar beneden glijden. Echt superleuk om te doen! Vooral het stuk over de rivier was echt erg mooi!

Daarna hebben we Brownsberg aangedaan. Brownsberg is een natuurreservaat in het binnenland. Na een spannende toch de berg op (ik hoor Wilma nog gillen :-p) waren we gelukkig boven. Van daaruit gingen we al lopend een jungle tocht maken naar.......een waterval! Mn lievelings!!! Hoewel deze niet zo heel mooi als de waterval die ik in Thailand heb gezien, was het toch zeker de moeite waard. Heerlijk om ze lekker af te koelen in het neerkletterende water!
Tijdens dit dagje hebben we verschillende dieren gespot in het wild: brulapen, andere apen, een kaaiman en zelfs een slang! Heel vet om te zien!

Het hoogtepunt van de uitstapjes was toch wel dolfijnen spotten. Bij de monding van de Surinamerivier en de Commewijnerivier in de Atlatische Oceaan (zo zeg ik het goed toch?!) zwemmen dolfijnen. Om teleurstellingen te voorkomen had ik me erop ingesteld slechts wat vinnetjes boven het water uit te zien komen. Het tegendeel bleek echter waar! We zagen een enorme school dolfijnen op de heenweg! Heel af en toe waren er zelfs wat kopjes te zien! Op de terugweg zaten er een paar dolfijntjes heel dicht bij de boot. Ze waren met elkaar aan het spelen, zooooo mooi om te zien! Complete stilte, alleen het geluid van de ademhaling van de dolfijnen en het opspattende water, prachtig!

1 juli was hier een feestdag van de creolen: Keti koti. Ze vieren dan de afschaffing van de slavernij in Suriname. Iedereen kijkt het hele jaar uit naar deze feestdag, dus de verwachtingen lagen hoog! Een dag voor keti koti liepen al veel mensen in traditionele kledij: de meeste schaffen een nieuwe koto of nieuwe pangi en anisha(?) aan en het is immers zonde om dit maar 1 dag aan te kunnen. Tijdens de feestdag moesten we natuurlijk de stad in. Alles en iedereen zag er heel mooi uit en het zag echt zwart van de mensen. Wat het rare is: als in Nl feest wordt gevierd danst, lacht, drinkt iedereen en iedereen doet gek. Hier loopt iedereen met een chagrijnige blik over straat en er gebeurt eigenlijk heel weinig, afgezien van een paar optredens van dansgroepen en brasbands. Hoogtepunt van de dag: heel veel mooie kleding en een optreden van een brasband.
Ow, niet vergeten te vertellen dat ik zelf natuurlijk ook een pangi en anisha(?) had aangeschaft. Een pangi is een stuk stof wat je als rok omknoopt en een anisha(?) een hoedje, uiteraard bijpassend bij de rok ;-)

De rest van de week hebben we geshopt (Bart heeft meer gekocht in één dag dan ik in drie maanden) en vooral gechilled, heerlijke weekjes. De eerste week moest ik natuurlijk nog mijn presentatie voor werk doen. Het ging wel redelijk, maar ik moet nog wel wat dingen aanpassen, want (dat hoorde ik pas op de dag van de presentatie) ik moet nog een keer presenteren voor de hoge raad :-0 Deze week ben ik dus nog aan het werk, daarna neem ik nog wat vakantie en rond de twintigste zal mijn volgende avontuur beginnen: Mexiehieeeeeeeeecoooooooooooo!!!!!!!!!

Zaterdag was een zeer trieste dag: zoals ik verteld had gingen mijn vier beste vriendinnetjes van hier samen met Bart het vliegtuig in. Donderdagnacht begon het huilen, haha! Die nacht overigens nog wel erg genoten van het laatste stapavondje met zijn allen. (Hoewel ik maar anderhalf uur aanwezig kon zijn ivm met opsluiting van Bart en mij in eigen huis omdat de sleutel was gebroken, haha)
Anyway, ik ga natuurlijk niet bij de pakken neerzitten en echt niet iedereen die ik ken is weg (nog niet), dus we gaan er nog even een leuke tijd van maken!

Next time: concrete plannen over Mexico en mijn definitieve aankomstdatum in Nederland :-D

Hele dikke kus!

PS: Ik ben een heel klein beetje stom geweest: om mijn geheugenkaart zo leeg mogelijk te hebben heb ik alle foto’s van mijn toestel gewist en overgebracht op mijn laptop, die inmiddels in Nederland is aangekomen. Helaas geen foto’s dus........