Galibi

Het leven hier begint aardig vaste vormen aan te nemen: Ik werken van ‘s ochtends tot ‘s middags (tijden variëren en zijn compleet afhankelijk van hoe ik me voel) en in de avond gaan we koken, uit eten en/of wat drinken, maar net hoe het uitkomt. Van de week heb ik bij Inge gegeten waar ik ook even mocht douchen: mn eerste warme douche in twee maanden! Wat heb ik genoten! Natuurlijk hebben we ook nog twee keer in de week spaanse les. Aankomende week gaan we naar een andere klas, omdat de huidige lerares te chaotisch voor woorden is en me het bloed onder de nagels vandaan haalt. Normaliter zou ik stoppen, maar nu dus een andere optie: ik ben benieuwd!

De weekends zijn er natuurlijk om te relaxen en eventuele tripjes te maken. Afgelopen weekend met Britt en Inge naar Galibi geweest: een strand aan de rand van de Atlantische Oceaan waar enorme zeeschildpadden ’s nachts hun eieren komen leggen. Wat zijn die beesten gigantisch zeg! We hebben twee soorten gezien, de groene schildpad en de Leatherback. De laatste is één van de grootste soorten, dus we boften maar waar dat die er zat :)
Het proces gaat als volgt: de schildpad komt aan land, graaft een kuil, legt haar eieren (de groene schildpad zo’n 150, de leatherback zo’n 85), graaft de kuil weer dicht en kruipt de zee weer in. De eieren komen na ongeveer twee maanden uit. De baby schildpadjes gaan dan de zee in, waar misschien een derde overleeft. De rest verdwaalt of wordt opgegeten. Zo spoelen er ook regelmatig kleine schildpadjes aan op t eiland in de rivier waar we sliepen, omdat de stroming te sterk is voor de beestjes.
De foto’s zijn helaas niet echt duidelijk: de schildpadden houden niet van licht en er mocht dan ook niet geflitst worden. Goed kijken dus!

Onderweg naar Galibi zijn we trouwens nog even naar Frans-Guyana geweest. Dit land ligt aan de overkant van de rivier en zonder paspoort of enige andere manier van controle kan je gewoon even aanleggen en het land binnen. Direct aan de rivier ligt het strafkamp waar fransen vroeger heen werden gestuurd. Ik ken de geschiedenis niet zo goed, maar weet dat er laatst een film van is uitgekomen, genaamd Papillon. Voor de film zijn een aantal gebouwen en cellen van het strafkamp opgeknapt en we zijn dus erg nieuwsgierig geworden. Deze week zullen we de film dus gaan bekijken. Verder is het dorpje waar we waren echt ieniemini, dus we hebben een terrasje gepakt en met euro’s betaald: wat een rare muntjes lijken dat ineens, haha!

Op het eiland waar we sliepen was een groot indianendorp waar onze gids ook vandaan komt. Hij heeft traditionele liederen voor ons gezongen en ons rondgeleid door het dorp.
Ook was er een dierentuin, de Galibi Zoo. Echt helemaal geweldig! Ik heb een slang (anaconda) vastgehouden, aaargh! Wat is zo’n beest goor zeg! Ook was er een kaaiman, een luiaard, een neusbeertje, een grote ara een een paar apen. De laatste waren natuurlijk helemaal geweldig! Patrick (was mee met de tour), Inge en ik zijn de volgende dag nog teruggeweest om de aapjes nog eens te bekijken. Het was veel rustiger dan de avond ervoor, waardoor alle aandacht voor ons was. Het neusbeertje, wat normaal erg agressief is, had een dag van bezinning en kwam de hele tijd om aandacht vragen. De doodshoofdaapjes, die normaal heel schuw zijn, kwamen ook maar eens kijken en eentje heeft voor het eerst bij mensen gezeten, bij ons dus. Echt superleuk! Op een gegeven moment zat ik met drie aapjes op mn schouders en een neusbeer op schoot! We waren trouwens echt bang voor de neusbeer, vanwege de agressieve houding. En terecht, want hij krapte mijn neus open en een andere bezoeker kwam met een gehavende wang terug. Niet omdat ie aggressief was overigens, maar omdat ie echt hele scherpe nagels heeft. Een ondeugend aapje vond het nodig om Patrick redelijk hard in zijn tepel te bijten. Gelukkig konden we er allemaal smakelijk om lachen! Een dik uur hebben we ons vreselijk vermaakt met de beestjes. Helaas ging de tocht toen toch echt weer richting huis.....

Voorlopig staat er even niks op de agenda (die ik hier ook niet gebruik overigens), behalve hard werken, hopen dat ik de achterstand wat ik kan halen.... Over drie weken komt Bart (:-D) en dan gaan we een hoop uitstapjes maken :-) Oja, en we gaan natuurlijk niks missen van het EK, haha. We hebben flink geïnformeerd en aangedrongen en de wedstrijden worden godzijdank gewoon uitgezonden :-)

Tot later weer!!!

Veel liefs!!!!